«زهرا سهرابی» دانشجوی دکترای مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف در نشستی که نخبگان با وزیر علوم در روزهای اخیر برگزار نمود به عنوان یک مادری که دارای سه فرزند است گفت: دانشگاه دوستدار مادران نیست؛ او مهمترین دلیل خود را در بیگانگی دانشگاه و سیستم آموزش عالی با مادران دانشجو در عدم تعبیه‌ی فضایی مناسب برای نگهداری کودکان و ایجاد فضایی برای حصول آرامش فکری مادران دانشجو است. طبق یافته‌های پژوهش‌های متعدد آینده‌ی آموزش عالی در ایران و تعداد دیگری از کشورهای دنیا با حضور جدی‌تر و محوری‌تر بانوان رقم خواهد خورد، و این به دلیل گرایش روزافزون زنان به آموزش عالی و همچنین اثرگذاری بالای زنان در پیشبرد مرزهای علمی می‌باشد. اما آیا ساختارهای موجود آموزش عالی در تطابق با نقش های زنانه همچون همسری و مادری هستند؟! آنچه که از تجربه‌ی زیسته‌ی دانشجویان برداشت می‌شود خصوصا در کشور ما عدم تناسب وضعیت دانشگاه با نقشهای زنانه می‌باشد.
همین عدم وجود بسترهای اجتماعی و علمی متناسب با نیازهای زنانه در جامعه‌ی اسلامی که قله‌ی موفقیت ترسیم شده و حد اعلا برای یک زن را در قالب الگویی جدید تبیین نموده است، سبب می‌شود تا زنان ما دچار سردرگمی در یافتن طریق نیل به این الگو گردند.