«وزیر برابری جنسیتی اسپانیا، خانم "ایرنو مونترو" طی مصاحبه‌ای اظهار نمود که کودکان حق دارند رابطه‌ی جنسی با بزرگسالان را تجربه کنند. طی این اظهارنظرات تعجب برانگیز، بسیاری از کاربران فضای مجازی اسپانیا واکنش‌های تندی نشان دادند و خانم مونترو را به دلیل حمایت از پدوفیلی محکوم نمودند.»
اظهارات خانم مونترو که در ظاهر از حقوق کودکان صحبت می‌کند در تناقضات آشکار و بسیاری حتی در نسبت با تعاریف سازمان ملل در رابطه با خشونت که به طور رسمی در وب سایت این سازمان نیز به نمایش گذاشته شده است می‌باشد. در تعریف خشونت، خصوصا خشونت علیه زنان ارائه شده از سازمان ملل یکی از نمودهای خشونت؛ اجبار رفتارهای خودسرانه به دیگران است به طوری که آزادی عمل از اشخاص سلب می‌شود. حال این‌بار خشونت علیه کودکان در اسپانیا به گونه‌ای تجلی یافته است که فردی در سمتِ وزیر جنسیت که سکاندار یک نهاد رسمی دولت اسپانیا است از خشونت پدوفیلی‌ها تحت عنوان حق کودک! نام می‌برد.
پرسش‌هایی که در این رابطه مطرح می‌شود این است؛ چرا علیرغم وجود کنوانسیون رفع کلیه اَشکال تبعیض علیه زنان مصوب ۱۹۷۹ سازمان ملل و پیوستن بسیاری از کشورها از جمله اسپانیا شاهد بیاناتی آزارگرانه از جانب مقام رسمی دولت اسپانیا نسبت به کودکانی هستیم که نیمی شان دختر هستند؟! آیا دولت‌های غربی ذیل عنوان کنوانسیون رفع کلیه اشکال خشونت علیه زنان و با وجود شکل‌گیری جریاناتی چون me too که از تجربیات تلخ زنان در مواجهه با خشونت آزار جنسی پدیدار گردید، به دنبال تشدید جریان me too و افزایش قربانیان خشونت های جنسی می‌باشند؟! کارآیی کنوانسیون رفع کلیه اشکال خشونت علیه زنان در ایجاد مصونیت برای زنان در شکل‌گیری خشونت‌های سیستماتیک این‌چنینی در دولت‌هایی که خود را متعهد به این کنوانسیون می‌دانند چگونه بوده‌است؟!
طراحان و مجریان اصلی این کنوانسیون می‌بایست برای تمام ملت‌های دنیا در رابطه با عملکرد طرح‌هایشان در جلوگیری از اعمال خشونت علیه زنان و همچنین اعلام وضعیت زنان در کشورهای تابع این کنوانسیون قبل و بعد از اجرای آن به صورت تطبیقی، شفاف و صادقانه ارائه دهند، این ارائه‌ی عملکرد یقینا می‌تواند در اتخاذ راهبردی جامع و جهانی در مواجهه با مقوله‌ی خشونت و زنان تصویر شفافی از وضعیت کنونی و طی شده ارائه نماید.