«واشنگتن پست گزارش داد که از هر ۳ زن آمریکایی، یک زن دچار سوء استفاده عاطفی قرار می‌گیرد و این آمار بیشتر از آمار خشونت فیزیکی است. نکته‌ی قابل تأمل این است که زنانی که آسیب‌های عاطفی در روابط خود می‌بینند، از این روابط خارج نمی‌شوند. طبق شهادت‌های برخی از این زنان گرفتار شدن از حیث مالی، سبب عدم خروج آنان از روابط آزاردهنده‌ شده است. بر این اساس نتیجه‌گیری می‌شود که بالا بردن توان اقتصادی زنان سبب کاهش آزارها و سوء استفاده‌های عاطفه می‌گردد.» 

توان اقتصادی و استقلال مالی زنان از مباحث مهم حوزه‌ی زنان می‌باشد. یکی از راهکارهای حل مشکلات زنان خصوصاً در رابطه با سوء استفاده‌های عاطفی در خانواده و یا روابط خارج از چارچوب خانواده، به وجود آوردن «استقلال مالی» برای زنان در جهت سهولت ترک روابطی که بر پایه‌ی آزار عاطفی زنان می‌باشد، بوده است. 

استقلال اقتصادی زن معمولاً به عنوان تنها راه علاج خروج زنان از زندگی مشترک و روابط آسیب‌زا عنوان می‌شود به گونه‌ای که اگر استقلال مالی برای زنان پدید آید در روابط آسیب زا باقی نمی‌مانند. اما این علت‌یابی ناقص است. شواهدی از زنانی وجود دارد که علیرغم توان مالی و جایگاه اجتماعی قابل قبول از رابطه‌‌ای که مورد آزار عاطفی و فیزیکی قرار می‌گیرند خارج نمی‌شوند به مانند «سیمون دوبوار» که در رابطه عاشقانه‌اش با ژان پل سارتر، «سیمین دانشور و جلال آل احمد» و بسیاری دیگر که در اطراف ما زیست می‌کنند. به نظر می‌رسد یکی از دلایل احتمالی عدم خروج زنان از روابط عاطفی که آزار عاطفی برایشان به ارمغان می‌آورد، نیاز به مورد توجه واقع شدن و تحسین شدن توسط مردی است که قلب‌شان را فتح کرده است. فتح شدن قلب زنان توسط مردان، به گفته‌ی روانشناسان سبب آن می‌شود که آن مرد به عنوان یک مرد خاص و فوق العاده در نظر زن جلوه نماید به گونه‌ای که بهتر از او در جهان وجود ندارد! 

نکته‌ی مهم در این بحث آن است که مردان آزارگر خلاف فطرت حقیقی یک مرد عمل می‌کنند به گونه‌ای که فطرتاً میل و نیاز به حمایتگر بودن را دارند، در زندگی مشترک و یا روابط عاطفی خلاف حمایتگری و در راستای آزارگری عمل می‌کنند، لذا می‌طلبد برای کاهش آزار دیدن زنان در زندگی مشترک، به تربیت مردان در راستای فطرتشان پرداخته شود! به نظر می‌رسد علاج رهایی زن از آزاردیدن در روابط ترک رابطه و ناپایداری زوجیت نیست بلکه تداوم زوجیت با تربیت مردان حمایتگر است.