تحمیل فشار تربیتی بر نسل z

 «به گزارش نیوزویک، براساس تحقیقات انحصاری انجام شده توسط این پایگاه اطلاعاتی-خبری، بخش قابل توجهی از نسل z، با ماندن پدران در خانه موافق نیستند. به عبارت بهتر این افراد معتقدند که وضعیت کودکان در شرایطی که مادر بیرون از خانه شاغل باشد و پدر در خانه به امورات خانه و خانواده رسیدگی کند بدتر است. »

می‌توان گفت بسیاری از نحله‌های فمینیستی (به جز نحله‌ی فمینیسم رومانتیسم و فمینیسم پست مدرن) بر این باور بودند که برای رهایی زن از انقیاد و فرودستی تحمیل شده‌ای که پدرسالاری بر آنان وارد می‌کند و در نهایت داغ جنس دومی بودن را بر پیشانی آنان می‌زند آن است که تقسیم نقش‌ها را برآمده از ساختارهای اجتماعی بدانیم. بر این اساس نیاز است تا تغییرات محسوسی در جابه‌جایی نقش‌ها اتفاق بیفتد. زنان به اشتغال خارج از خانه مشغول شوند و مردان به خانه و خانه داری اشتغال یابند. آنان معتقد بودند که در صورت ایجاد این تغییر نقش‌ها زنان قابلیت دستیابی به پول و قدرت را دارند و از انقیاد، جنس دومی شدن می‌رهند.

بر اساس پژوهش های عدیده ای که در راستای بررسی میزان صحت این مفروض در غرب اتفاق افتاده است، نتایج ماحصل ارائه شده، ارتقاء جایگاه زنی که در خانواده تغییر نقش را تجربه کرده نشان نمی‌دهد. این امر در جامعه نیز به همین صورت است! در کتاب «تفاوت‌های جنسیتی را جدی بگیریم» ارائه شده از استون ای.رودز مجموعه ای مبسوط از این پژوهش‌های انجام شده ارائه شده است.

در این کتاب به تفاوت‌های عمیقی که میان بروز و شدت خشونت‌‌های زنان و مردان در خانه، میادین ورزشی، رانندگی، درگیری‌ها وجود دارد پرداخته شده است. در تمام این موارد خشونت‌هایی اعمال شده از جانب مردان بیشتر و شدید تر از زنان است. در بررسی‌های انجام شده یکی از علت‌های این شدت و سرعت اعمال خشونت از جانب مردان میل به برتری خود و به کرسی نشاندن نظر و میل خودشان است درحالی که زنان کمتر و در زمان بیشتری می‌توانند خشونت خود را سرکوب کرده و با محیط منعطفانه برخورد کنند. بر این اساس دور از انتظار نیست که نتیجه‌ی نظر سنجی ارائه شده نیوزویک می‌گوید که نسل z مخالف این جابه‌جایی نقش‌ها و ماندن پدر در خانه هستند. اصطکاک رخ داده میان کودک و والدین برای مادر قابل پذیرش تر است زیرا انعطاف درونی زنی که در مقام مادری قرار دارد برای فرزند خود بیشتر از سایرین و خصوصا پدر کودک است.

نکته دیگر این گزارش ارائه شده از نیوزویک آن بود که مادرانی که خارج از منزل اشتغال دارند و همسرشان در داخل خانه از فرزندان مراقبت می‌کنند غالبا خانواده ای با ضعف مالی قابل توجهی دارند. در گزارشات متعددی که از بسیاری از کشورهای دنیا خصوصا کشورهای غربی چون سوئد که بهشت فمینیسم سوسیال محسوب می‌شود شکاف دستمزدی قابل توجهی میان زنان و مردان شاغل در شغلی همسان و درجه‌ای همسان مشاهده می‌شود، به طوری که دستمزد زن از مرد کمتر است. نتیجه‌ی این امر در مخارج خانوار و هزینه کردها قابل ملاحظه است. طبیعتا زمانی که درآمد خانواده ای کم تر است، محدودیت‌های خرج کردی نیز بر آن خانواده تحمیل می‌شود.

این امر نشان می‌دهد جا به جایی نقش‌ها و ورود زن به دنیای اشتغال خارج از خانه، دسترسی به پول و شغل و قدرت، نتوانسته او را در ظواهر امر حتی با مردان برابر کرده. حتی میتوان گفت فشارهای مضاعفی بر زنان تحمیل کرده که نشات گرفته از نارضایتی خانواده از درآمد خود، محدودیت‌های بیشتر در هزینه کردها و همچنین اصطکاک زیاد میان فرزندان و پدر خانه دار آنان می‌باشد.