اقتدار مردان را دریابیم

امروز که در عصر رسانه به سر می‌بریم و اذهان به امتداد شبکه‌های اجتماعی تبدیل شده‌ یا محصور تبلیغات رسانه‌ای هستند و یا در حال الگوگیری از سریال‌های شبکه‌ی خانگی و فیلم‌های سینمایی، شاهد فرهنگ‌سازی غلط در راستای تضعیف جایگاه مرد و پدر در خانواده و همچنین بازنمایی نادرستی از چهره‌ی مردان هستیم. به عنوان مثال مدتی قبل تبلیغی از رسانه‌ی ملی پخش شد که در آن زن با لحن طلبکارانه در مقابل پسر بزرگ خانواده به همسرش می‌گفت: «نمی‌شد یخچال بزرگتر بخری؟» مرد که با ایما و اشاره تلاش می‌کرد به زن بفهماند رعایت حالش را مقابل فرزندش بکند، می‌گفت: «می‌دونی که پول نداریم!» زن با حالتی متکبرانه پاسخ می‌داد: «این شد دلیل؟» این سیاست‌‌های تبلیغی سرمایه‌سالارانه علاوه بر اینکه مروج مصرف‌گرایی‌اند، ذبح‌کننده‌ی اخلاق و مدارای زنانه در محیط خانواده هستند که در نهایت منجر به درهم شکستن اقتدار مردانه می‌شوند. چنین راهبردی با آموزه‌های دینی ما نیز کاملا در تضاد است. امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در وصف حضرت فاطمه(س) فرمودند: «خدا می‌داند که فاطمه در تمام مدت زندگی ....برای خود از من چیزی نخواست، مبادا که من نتوانم آن را فراهم کنم و شرمنده شوم..»  بر مبنای این سیره زن و مرد می‌بایست در شرایط سخت زندگی حامی یکدیگر باشند. زن بیش از توان مرد توقع نداشته باشد.

چندی پیش نیز به منظور معرفی یک جعبه بیسکوییت، پیامی بازرگانی از رسانه‌ی ملی پخش شد که در آن شاهد بازنمایی چهره‌ای حیوانی از مردان بودیم. دراین تبلیغ، مردی همچون خرس گرسنه با شکستن در وارد خانه می‌شد، با رفتاری درنده خویانه غذا می‌خورد. در پاره‌ای از تبلیغات نیز شاهد جابجایی نقش زن و مرد در خانواده هستیم؛ زن شاغل و مرد خانه‌دار. این در حالی است که بر طبق آیه‌ی «الرجال قوامون علی النساء»  و به فرموده‌ی رهبر انقلاب: «مرد باید برود کار کند. معیشتِ خانواده به عهده‌ی اوست.» ایشان در جای دیگری می‌فرمایند: «بعضی از مسلک‌های غلط که مخصوص زنها هم نیست ـ مردها هم گاهی همان مسلک‌ها را دنبال می‌کنند ـ دنبال این هستند که بگویند: نه! بیاییم اجناس این ترازو (نقش‌های زن و مرد) را جابه‌جا کنیم. گاهی اتفاق می‌افتد مرد در خانه نقش زن را پیدا می‌کند. زن حاکم مطلق می‌شود و به مرد دستور می‌دهد این کار را بکن، آن کار را نکن. مرد هم دست بسته تسلیم است. خب چنین مردی دیگر نمی‌تواند تکیه‌گاه زن باشد. زن یک تکیه گاه خوب را دوست می‌دارد.»

در سینمای خانگی اوضاع بدتر از این است. مردان یا عموما هوس‌بازند یا طماع.  فیلم برادران لیلا که در عریان‌ترین شکل ممکن با ارائه‌ی تصویری به غایت چرک از مفهوم پدر و بی‌عرضگی برادر، حمایت و قوامیت مردانه را به بدترین شکل ممکن لگدمال کرد. در حالی‌که جایگاه پدر در نظام الهی، با مفهوم مقدس «ولایت» عجین گشته است. در کتاب اهل بیتی‌ها در رابطه با جایگاه پدر می‌خوانیم: «پدر در نظام تکوینی خانواده، واسطه‌ی رساندن رزق خدای سبحان به بندگان خودش می‌شود؛ از این رو در نظام تشریع خانواده، به او ولایت داده‌اند و اهل خانواده را نسبت به پدر واجب‌النفقه قرار داده‌اند. همین پدر در خانواده مظهر اسمای الهی است؛ به گونه‌ای که مظهر خالقیت، قدرت، متانت، رازقیت و ...در نزد فرزندان است.» غفلت در بازنمایی چهره‌ی مرد در رسانه را حتی در تدوین لایحه‌ی ارتقاء امنیت زنان نیز شاهدیم. در ماده‌ی 10 این لایحه که سازمان صدا و سیما در راستاي آگاهی بخشی و ارتقاي فرهنگ عمومی مکلف به اموری چند گانه شده، آمده: «تهیه، تنظیم و اجراي شاخص‌هاي عملیاتی در راستاي حفظ منزلت زنان و مادران و تکریم و حفظ امنیت آنها و تحکیم خانواده و ترویج نقش موثر زن در خانواده سالم به تفکیک در رسانه ملی و شبکه خانگی و نظارت بر آنها» اما هیچ تکلیفی متوجه این سازمان در جهت ترویج نقش موثر مرد در خانواده نشده است.  حفظ اقتدار مرد، یکی از عوامل افزایش امنیت زنان است. همان‌طوری که زن به محبت نیاز دارد تا بتواند روحیه‌ی شادابش را حفظ کند، مرد نیز نیازمند اقتدار است.

در سال 1954 شبکه تلویزیونی سی بی اس آمریکا، در برنامه‌ي «پدر بهتر از همه می‌داند»، بر نقش موثر پدر در خانواده تأکیـد می‌کرد. به مرور زمان و با شروع فعالیت مخرب فمنیست‌ها خصوصا رادیکال‌ها، این جایگاه تضعیف شد و اثرات مخرب آن در جامعه‌ی غربی نمود یافت که تبعاتی چون افزایش انحراف و جرایم فرزندان را به دنبال داشته است.