رستم پیروز میدان نبرد با سهراب، اما شکست خورده‌ی تاریخ است؛ این پیامد، مبتنی بر روایت واقعه و براساس آن، قضاوت تاریخ است که برنده و بازنده هر میدانی را مشخص می‌کند. هرچند که شاید مقاومت مبارزین فلسطینی در میدان، در صحنه‌ی محاسبات عینی شکست بخورد و افراد آن کشته شوند (که البته الحمدالله تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده و یک ارتش مدعی در برابر یک گروه مردمی 45 روز است که پیشروی محدودی داشته)، اما در حقیقت پیروزی از آن جبهه ای است که اهداف و آرمان آن محقق شود. آرمان مقاومت، بلندشدن پرچم آزادی "قدس شریف" است که اکنون در همه قاره‌ها و شهرها فریاد می‌شود و بازگرداندن مساله فلسطین به کانون توجه افکار عمومی. همان‌گونه که فرمانده رشید حماس گفته بود: به جای هر روز کشته شدن، یک‌بار کشته شدن! و این‌گونه هدفی همین امروز هم محقق شده و زوال رژیم ددمنش، تثبیت شده و سرعت یافته است. 

صد البته روایتگری این مقاومت، از فردای روز پایان جنگ بسیار با اهمیت است و قضاوت تاریخ را رقم خواهد زد. آنچنان که حضرت "زینب کبری" با رهبری و هدایت بقیه‌ی زنان حاضر در واقعه کربلا به برگ‌های تاریخ پیوند زد، روایتگری است که از مصاف دو جبهه حق و باطل، طیب و خبیث خبر می‌دهد، او پایه گذار "مکتب مقاومت زنانه" و سبک "زیست متعالی" بود. آن‌هم در نبردی که فرمانده و تمام یاران‌شان به وحشیانه‌ترین شیوه ممکن، به شهادت رسیدند و اگر زینب سلام الله علیها نبود، خبری مجعول از واقعه کربلا در تاریخ مخابره شده و جاهلان، اجازه رخ‌نمایی از این حقیقت تابنده را نمی‌دانند. امروز به مدد حماسه حضرت زینب است که تاریخ، مجاهدان کربلا را فاتح دل‌ها و کلید گشایش مصائب عالم می‌داند و مکتب حسینی سرلوحه همه مقابله‌کنندگان با ذلت، ظلم و ایستادگی در سراسر دنیا شده است. چنان زنان سرافزار غزه که با ایستادگی و تاب‌آوری‌شان، در برابر فروپاشیدن مرزهای انسانیت، شرافت و دین، قد علم کرده‌اند.